De NHG-behandelrichtlijn fenomeen van Raynaud is herzien (sep 2018).
De standaard geeft richtlijnen voor de diagnostiek en behandeling van patiënten met het primaire fenomeen van Raynaud. De achtergronden van het secundaire fenomeen van Raynaud worden besproken, maar het beleid valt buiten het bestek van deze richtlijn, behalve indien geneesmiddelengebruik de oorzaak is.
Kernboodschappen behandelrichtlijn:
Prevalentiecijfers van het fenomeen van Raynaud variëren van 5% tot 21% afhankelijk van geografische variatie, sekse en definitie.
Definitie:
“Het fenomeen van Raynaud is een vaataandoening waarbij de bloedtoevoer stopt naar de vingers of tenen. Dit zorgt voor gevoelloze, verkleurde vingers of tenen. Een aanval ontstaat vooral bij kou en vocht, het aanraken van koude voorwerpen of heftige emoties. Dan trekken de slagaders te snel samen en ontstaan er klachten”.
Symptomen:
Het fenomeen van Raynaud bestaat uit 2 vormen:
Aanval kan uitgelokt worden:
Behandeling is gericht op het bestrijden van symptomen. De klachten zijn onschuldig maar cliënten kunnen de klachten als hinderlijk ervaren.
Advies:
Vaak blijvende afwijkingen aan de haarvaten in de vingertoppen of tenen dit kan het gevolg zijn van een ziekte met afwijkingen in de vaatwand (auto-immuunziekten). Sommige geneesmiddelen (bètablokkers) kunnen dit ook veroorzaken.
Aanvallen kun je vergelijken met de primaire vorm, klachten treden niet tegelijkertijd op aan beide handen of voeten. De verdere diagnostiek en het beleid richten zich dan op het vinden en behandelen van de oorzaak.
Mogelijkheden:
Aandachtspunten praktijkverpleegkundige/POH:
WWW | Behandelrichtlijn NHG |
WWW | Nederlandse hartstichting |
WWW | Thuisarts |